O sisonte
Un berro, estridente, que
mete medo
detrás da miña xanela
un ton agudo e dorido que
fura,
que xela a alma e pon os
pelos de ponta,
ceibando pantasmas de
agonía,
e vampiros do proxecto
ruín natural
verquendo no meu xardín
caótica entrega,
morte ordenada de súpeto
con golpe que resoa, ou
peor,
rachado de vagar
por becos ensanguentados,
poutas crueis,
ou dentes que rasgan ou traban.
Entón desde a sebe ceiba
outro poderoso
GUIIIIIIIIIIIIIIIIIIINCHOOOO
para cada proxecto amoroso
que pase:
donas grises da súa caste;
non a súa espléndida aria
do solpor
exaltando da música a musa
seducindo a Orfeo, tan
atento ás notas
sen que ningunha
distracción pula dos seus xenes,
as damas grises non máis
que os paxaros de costume.
Esta noite o seu nocturno
adórnase
coa nudez da luxuria,
replicando unha batuta
primordial,
coa desesperación que
resoa,
en súplica aspera dunha
sóa nota.
Corre, galope lateral na
sebe
entón extende asas e rabo
tanto
que se afasta a plumaxe
para marcar farpas húmidas e con poupa
e ásperas penas de
franxas, manchas enodoadas
onde bandas espléndidas de
branco estiveron unha vez
mais dispostas en adorno
apaixoado
tan valioso neste intre
como calquera pluma de pavo real,
e nesa dignidade vexo
as miñas virtudes
desenfreadas e vicios melancólicos.
Entón a súa cola fecha de
golpe como un abano español
e comeza o bamboleo,
batendo enriba e abaixo
nun xeito ordinario que
amola
co ritmo dun can quente
collido dun xeonllo.
Non aturo ver semellante
falla de graza
neste benquerido paxaro
sacudindo, batendo,
chuleándose,
dunha maneira nada pavera.
Aínda así motiva unha
parte miña que descoñecía
pero que axiña se me fai
familiar.
Reconciliándome co meu ser
primitivo
lévame onde nunca teño
estado
e que dalgunha maneira
recoñezo,
como onde preciso estar.
Entón gallopa, pincha,
guincha
ao longo do perico da
sebe,
TOPA, BOTA, CHOUTA
GALLOPA, POMBA
BOTA, CHOUTA
GALLOPA TOPA BOTA CHOUTA
TOPABOTACHOUTA
Cando TOPA resoa
as damas grises o miran
pasar
as nubes treman nas ondas
de choque
os gurripatos agachan as
testas
as nais protexen con asas
mimosas aos pitos
e zumes doces mollan as
miñas pernas.